Tag Archives: pisanie prac z prawa

Pisanie prac z prawa

Pisanie prac dyplomowych z prawa jest wymagającym procesem, który wymaga głębokiej znajomości przepisów prawnych, umiejętności analitycznych oraz zdolności do samodzielnego prowadzenia badań i interpretacji norm prawnych. Prawo jako nauka obejmuje szeroki zakres dziedzin, od prawa cywilnego, przez prawo karne, administracyjne, handlowe, aż po międzynarodowe prawo publiczne i prywatne. Proces pisania pracy dyplomowej z prawa składa się z kilku kluczowych etapów, które muszą być starannie przemyślane i wykonane.

Pierwszym krokiem w pisaniu pracy dyplomowej z prawa jest wybór tematu. Temat powinien być zgodny z zainteresowaniami studenta oraz mieć znaczenie naukowe i praktyczne. Wybór tematu może być inspirowany aktualnymi problemami prawnymi, nowymi regulacjami, teoretycznymi zagadnieniami, które wymagają dalszej eksploracji, lub praktycznymi kwestiami, które można analizować z perspektywy prawniczej. Możliwe obszary badań to m.in. prawo cywilne, prawo karne, prawo administracyjne, prawo handlowe, prawo pracy, prawo międzynarodowe, prawo konstytucyjne, prawo własności intelektualnej, a także prawo europejskie.

Kiedy temat jest już wybrany, kolejnym krokiem jest sformułowanie celu pracy oraz pytań badawczych. Cel pracy powinien jasno określać, co autor zamierza osiągnąć, jakie konkretne problemy chce rozwiązać i jakie pytania badawcze zamierza odpowiedzieć. Pytania badawcze są szczegółowymi pytaniami, które będą kierować procesem badawczym i stanowią podstawę dla dalszych badań. Mogą one dotyczyć różnych aspektów wybranego tematu, takich jak analiza skutków określonych przepisów prawnych, interpretacja konkretnych norm prawnych, czy analiza porównawcza systemów prawnych.

Następnym etapem jest przegląd literatury. Przegląd literatury to systematyczne zapoznanie się z istniejącymi publikacjami naukowymi, orzecznictwem, artykułami i innymi źródłami, które dotyczą wybranego tematu. Przegląd literatury pozwala zrozumieć, jakie badania zostały już przeprowadzone, jakie są wnioski innych badaczy, a także identyfikować luki w wiedzy, które mogą być wypełnione przez własne badania. W tej części pracy ważne jest, aby źródła były aktualne i pochodziły z wiarygodnych publikacji naukowych oraz prawniczych.

Kolejnym krokiem jest zaplanowanie metodologii badań. Metodologia badań opisuje sposób, w jaki badania będą przeprowadzane, jakie metody zostaną użyte do analizy i interpretacji danych. W prawie często wykorzystuje się metody dogmatyczne, polegające na analizie tekstów prawnych, orzeczeń sądowych, literatury prawniczej, a także metody empiryczne, takie jak badania opinii prawników, ankiety, wywiady, które pozwalają na badanie stosowania prawa w praktyce. Ważne jest, aby metodologia była odpowiednio dobrana do celu pracy i pozwalała na uzyskanie rzetelnych i wiarygodnych wyników.

Po przeprowadzeniu badań, student przystępuje do analizy zebranych danych. Analiza danych powinna być rzetelna i obiektywna, a uzyskane wyniki muszą być dokładnie opisane i zinterpretowane. W tej części pracy dyplomowej autor powinien również odnieść się do postawionych wcześniej pytań badawczych i hipotez, weryfikując je na podstawie zebranych danych. Ważne jest, aby w analizie uwzględnić kontekst prawny i teoretyczny, co pozwoli na wyciągnięcie praktycznych wniosków i rekomendacji.

Ostatnim etapem pisania pracy dyplomowej jest napisanie wniosków i rekomendacji. Wnioski powinny być jasne i precyzyjne, a rekomendacje praktyczne i możliwe do wdrożenia. Autor powinien również wskazać, jakie są ograniczenia przeprowadzonych badań i jakie mogą być kierunki dalszych badań. Ważne jest, aby wnioski i rekomendacje były zgodne z celem pracy i odpowiadały na postawione pytania badawcze.

Pisanie prac z prawa wymaga więc nie tylko wiedzy teoretycznej, ale również umiejętności praktycznych, analitycznych i badawczych. Jest to proces czasochłonny i wymagający, ale jednocześnie satysfakcjonujący, gdyż pozwala na zgłębienie interesujących tematów, rozwinięcie umiejętności badawczych oraz wniesienie własnego wkładu do dziedziny prawa. Praca dyplomowa stanowi również ważny krok w karierze zawodowej absolwenta, dokumentując jego kompetencje i przygotowanie do samodzielnego podejmowania wyzwań w obszarze prawniczym.

Poniżej przedstawiamy propozycję tematów prac magisterskich z różnych dziedzin prawa:

Prawo cywilne

  1. Ochrona dóbr osobistych w polskim prawie cywilnym – analiza przepisów i orzecznictwa.
  2. Umowy deweloperskie w polskim prawie cywilnym – zasady, problemy praktyczne i propozycje zmian.
  3. Zasady odpowiedzialności za szkodę w polskim prawie cywilnym – analiza porównawcza z prawem europejskim.
  4. Prawo własności intelektualnej a ochrona znaków towarowych – studium przypadków.

Prawo karne

  1. Przestępstwa gospodarcze w polskim prawie karnym – analiza wybranych przypadków.
  2. Kary alternatywne w polskim systemie karnym – skuteczność i społeczne postrzeganie.
  3. Zasada domniemania niewinności w polskim prawie karnym – teoria i praktyka sądowa.
  4. Przestępczość zorganizowana w Polsce i jej zwalczanie – analiza przepisów i działań organów ścigania.

Prawo administracyjne

  1. Kontrola administracyjna działalności gospodarczej w Polsce – zakres i procedury.
  2. Postępowanie administracyjne w sprawach dotyczących ochrony środowiska – analiza praktyki.
  3. Prawo do informacji publicznej w Polsce – analiza przepisów i praktyki stosowania.
  4. Zasady wydawania decyzji administracyjnych – teoria a rzeczywistość.

Prawo handlowe

  1. Odpowiedzialność członków zarządu spółek kapitałowych – analiza przepisów i orzecznictwa.
  2. Prawo konkurencji w Polsce i Unii Europejskiej – analiza porównawcza.
  3. Zasady funkcjonowania spółek komandytowych w polskim prawie handlowym – problemy praktyczne.
  4. Fuzje i przejęcia przedsiębiorstw w Polsce – aspekty prawne i ekonomiczne.

Prawo pracy

  1. Ochrona praw pracowniczych w polskim prawie pracy – analiza wybranych przypadków.
  2. Umowy o pracę na czas określony a ochrona pracowników – analiza przepisów i praktyki.
  3. Rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika – procedury i orzecznictwo.
  4. Zasady równości w zatrudnieniu – analiza przepisów i wybranych przypadków dyskryminacji.

Prawo międzynarodowe

  1. Zasady odpowiedzialności państw za naruszenia prawa międzynarodowego – analiza wybranych przypadków.
  2. Międzynarodowa ochrona praw człowieka – mechanizmy i skuteczność.
  3. Prawo azylu w Unii Europejskiej – analiza przepisów i praktyki stosowania.
  4. Współpraca międzynarodowa w zwalczaniu przestępczości transgranicznej – problemy i wyzwania.

Prawo konstytucyjne

  1. Rola Trybunału Konstytucyjnego w polskim systemie prawnym – analiza wybranych orzeczeń.
  2. Zasady konstytucyjne ochrony praw człowieka w Polsce – teoria i praktyka.
  3. Podział władzy w polskim systemie konstytucyjnym – analiza funkcjonowania.
  4. Zmiany konstytucyjne w Polsce po 1989 roku – analiza i ocena skutków.

Prawo europejskie

  1. Implementacja dyrektyw unijnych do polskiego prawa – analiza wybranych przypadków.
  2. Prawo do swobodnego przepływu osób w Unii Europejskiej – problemy i wyzwania.
  3. Ochrona konsumentów w prawie unijnym – analiza przepisów i praktyki.
  4. Zasady funkcjonowania Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – rola i znaczenie.

Prawo własności intelektualnej

  1. Ochrona praw autorskich w dobie cyfryzacji – wyzwania i przyszłość.
  2. Patentowanie wynalazków biotechnologicznych – aspekty prawne i etyczne.
  3. Ochrona znaków towarowych w Unii Europejskiej – procedury i orzecznictwo.
  4. Prawo autorskie a sztuczna inteligencja – nowe wyzwania prawne.

Tematy te mogą służyć jako inspiracja do dalszych badań i są zgodne z aktualnymi trendami i problemami prawnymi, które mogą być interesujące zarówno dla studentów, jak i praktyków prawa.

Egzekucja komornicza prywatnego zobowiązania z konta bankowego spółki jawnej

Klika dni temu komornik zajął konto w banku którego właścicielem jest spółka jawna prowadzona przeze mnie i moją wspólniczkę. Niestety mam dług prywatny którego nie byłem wstanie wcześniej spłacić, ale czy komornik w takiej sytuacji może zając rachunek bankowy spółki jawnej w której jestem tylko jednym z właścicieli?

Odpowiedź:

Pieniądze gromadzone na rachunku bankowym spółki jawnej nie podlegają zajęciu na drodze egzekucji komorniczej, gdyż na tym etapie nie są one własnością wspólników jako osób fizycznych tylko spółki.

Należy zwrócic uwagę na art. 28 Kodeksu spółek handlowych „Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia”., które świadczy również o odrębnej podmiotowości prawnej spółki od wspólnika.

Dalej w zgodzie z Art. 62. § 1. „W czasie trwania spółki wierzyciel wspólnika może uzyskać zajęcie tylko tych praw służących wspólnikowi z tytułu udziału w spółce, którymi wspólnikowi wolno rozporządzać.”
oraz § 2 „Jeżeli w ciągu ostatnich sześciu miesięcy przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z ruchomości wspólnika, wówczas jego wierzyciel, który na podstawie tytułu egzekucyjnego uzyskał zajęcie roszczeń służących wspólnikowi w przypadku jego wystąpienia lub rozwiązania spółki, może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, nawet gdy umowa spółki była zawarta na czas oznaczony. Jeżeli umowa spółki przewiduje krótszy termin wypowiedzenia, wierzyciel może skorzystać z terminu umownego.”

Podstawowe prawa każdego wspólnika w spółce jawnej to:

  • żądanie podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego;
  • żądanie do corocznego wypłacenia odsetek w wysokości 5% od swojego udziału kapitałowego – również w przypadku poniesienia straty przez spółkę;
  • wystąpienie ze spółki i uzyskanie odpowiedniego świadczenia.

Natomiast wspólnik spółki jawnej nie posiada prawa do rozporządzania swoimi udziałami w majątku spółki dotyczy to również konta bankowego spółki. Wspólnik jakiekolwiek roszczenie do gotówki znajdującej się na koncie bankowym spółki może mieć dopiero w chwili dokonania podziału zysku przez wspólników.
W zgodzie z powyższym wierzyciel może w drodze egzekucji komorniczej zająć Pana prawa wynikające z bycia wspólnikiem spółki jawnej na wypadek Pana wystąpienia ze spółki bądź też jej rozwiązania. Ponadto wierzyciel może również po półrocznej nieskutecznej egzekucji z Pana ruchomości, wypowiedzieć umowę spółki w Pana imieniu i dopiero wtedy otrzymać świadczenia, które przypadłyby Panu od spółki.
Wobec powyższego, jak nietrudno zauważyć działanie komornika w tym wypadku jest bezpodstawne i bezprawne, wobec tego należy niezwłocznie wystapić do komornika na piśmie o cofnięcie zajęcia konta bankowego spółki oraz podając przedstawione art. prawne poinformować go o tym iż naraża spółke jawną na szkodę finansową, a jego działanie jest bezprawne. Należy również skierować do banku pismo aby bank poinformował komornika, że konto nie należy do Pana jako osoby fizycznej, a do spółki jawnej w której jest Pan tylko jednym ze wspólników w związku z czym nie jest prawnie dozwolone prowadzenie egzekucji z tego konta w celu zaspokojenia Pana prywatnego zobowiązania.

Dodatkowo warto wnieść również skargę na czynności komornika do właściwego Sądu Rejonowego (co więcej, może się to okazać konieczne jeżeli pisemne upomnienie komornika nie przyniesie pożądanego rezultatu w postaci zwoleniania spod zajęcia konta bankowego spółki) wraz z przedstawieniem zaistniałej sytuacji. W tym wypadku proszę koniecznie pamiętać o terminie na wniesienie skargi, który wynosi 7 dni licząc od dnia w którym doszło do zajęcia konta bankowego spółki w zgodzie z Art. 767 § 4. „Skargę wnosi się do sądu w terminie tygodniowym od dnia czynności, gdy strona lub osoba, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, była przy czynności obecna lub była o jej terminie zawiadomiona, w innych wypadkach – od dnia zawiadomienia o dokonaniu czynności strony lub osoby, której prawo zostało przez czynności komornika naruszone bądź zagrożone, a w braku zawiadomienia – od dnia, w którym czynność powinna być dokonana. Odpis skargi sąd przesyła komornikowi, który w terminie trzech dni na piśmie sporządza uzasadnienie dokonania zaskarżonej czynności lub przyczyn jej zaniechania oraz przekazuje je wraz z aktami sprawy do sądu, do którego skargę wniesiono, chyba że skargę w całości uwzględnia, o czym zawiadamia sąd i skarżącego oraz zainteresowanych, których uwzględnienie skargi dotyczy.”

Zatrudnienie przez zagranicznego pracodawcę

Otrzymałem propozycję pracy na terenie Polski od firmy z Niemiec, która jednak nie posiada na terenie Polski oddziału ani przedstawicielstwa. Jednym z warunków pracodawcy jest to, abym przejął obowiązek płatnika składek na ubezpieczenie społeczne i podatku dochodowego. Czy takie rozwiązanie jest zgodne z prawem?

Odpowiedź:

Jeżeli Pana pracodawca nie posiada na terenie Polski oddziału, jak również przedstawicielstwa, a jego siedziba główna znajduje się na terytorium jednego z Państw członkowskich Unii Europejskiej to zarówno pracodawca ze swojej strony może podjąć się odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne za Pana, jak również może zawrzeć z Panem umowę na podstawie której to Pan przejmie jego obowiązki w powyższym zakresie w zgodzie z Art. 21 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009r. dot. wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Należy zaznaczyć, że w tym drugim przypadku w którym to Pan staje się płatnikiem składek na ubezpieczenie, zobowiązany jest Pan do zarejestrowania się jako płatnik składek w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwego dla Pana adresu zamieszkania.

Równocześnie należy pamiętać, że to na Panu w tej sytuacji będzie ciążył obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w zgodzie z Art. 44 ust. 1a Ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zaliczki miesięczne na podatek dochodowy płatne w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym uzyskał Pan dochód, a za miesiąc grudzień w terminie złożenia zeznania podatkowego, Art. 44 ust. 3a przedmiotowej Ustawy.

Reasumując, rozwiązanie jakie zaproponował Panu pracodawca jest jak najbardziej zgodne z obowiązującymi przepisami, niemniej jednak rodzi ono pewne obowiązki po Pana stronie które muszą zostać spełnione.

Podatek dochodowy od zysków z seszelskiej firmy

Od blisko trzech lat prowadzę sklep internetowy za pośrednictwem mojej firmy zarejestrowanej na Seszelach. Udało mi się rozkręcić biznes, wskutek czego zaczął on przynosić dość przyzwoite zyski, m. in. mogłem sobie w końcu pozwolić na zakup samochodu. Wczoraj otrzymałem wezwanie od mojego urzedu skarbowego w którym jestem wzywany do osobistego stawiennictwa w celu wyjaśnienia wysokości rzeczywistych osiąganych przeze mnie dochodów oraz ich sposobu rozliczania z Urzędem Skarbowym. Sytuacja ta jest dla mnie niezrozumiała ponieważ mój biznes zarejestrowany jest na Seszelach a w zgodzie z tamtejszymi przepisami podatek dochodowy od osób fizycznych wynosi 0%, jak zresztą poinformowała mnie firma która dla mnie zajmowała się rejestracją mojego biznesu.

Odpowiedź:

Oczywiście prawdą jest to, że podatek dochodowy od osób fizycznych na Seszelach wynosi 0%, niemniej jednak jeżeli zamieszkuje Pan na terenie Polski dłużej niż 183 dni w ciągu roku oraz tutaj znajduje się Pana centrum interesów osobistych lub gospodarczych to pomimo zarejestrowania firmy na Seszelach jest Pan zobowiązany rozliczać się z podatku dochodowego z tutejszym Urzędem Skarbowym w zgodzie z Art. 3 ust. 1 i 1a Ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Urząd Skarbowy miał prawo wezwać Pana do osobistego stawiennictwa w celu złożenia wyjaśnień, natomiast samo zdarzenie może być dla Pana o tyle niekorzystne, że może pociągać ze sobą dalsze konsekwencje. W zgodzie z Art.54.§1. Kodeksu karno skarbowego „Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.”

Kluczowe znaczenie dla Pana sprawy będzie miała łączna wysokość niezapłaconego podatku na rzecz Urzędu Skarbowego, podstawa prawna Art.54.§2 kks. „Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.” oraz Art.54.§3 kks. „Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”.

Stąd też wskazane jest aby jak najszybciej dokonał Pan korekty złożonej przez siebie deklaracji podatkowej (PIT) oraz wysłał ją do właściwego Urzędu Skarbowego wraz z opłaceniem w całości zaległego podatku wobec US, Art.16a. kks. „Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa lub ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.1)), korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie.”.

Ponadto warto w tym miejscu zaznaczyć, że w podobnych sprawach na decyzję urzędu wpływ mogą mieć wszystkie faktyczne okoliczności danej sprawy, które ostatecznie doprowadziły do niezapłacania podatku, stąd też jeżeli rzeczywiście został Pan wprowadzony w błąd przez biuro, które wykonywało dla Pana usługę rejestracji firmy w Republice Seszeli to należy ten fakt również wykazać podczas udzielania wyjaśnień w US, jeżeli posiada Pan w tej sprawie jakąś korespondencję to będzie ona dodatkowym dowodem na to, że zwłoka w zapłacie podatku nie była oznaką Pana złej woli, a jedynie wynikiem nieświadomie popełnionego błędu, gdzie w zgodzie z Art. 53. § 7. kks. „Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu zabronionego bierze się pod uwagę rodzaj i charakter zagrożonego lub naruszonego dobra, wagę naruszonego przez sprawcę obowiązku finansowego, wysokość uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonej reguły ostrożności i stopień jej naruszenia.”.

Odpowiedzialność za zobowiązania Spółki z o.o.

Posiadam 70% udziałów w Spółce z o.o. przeciwko której obecnie toczy się egzekucja komornicza. Czy może ona być prowadzona również z mojego prywatnego majątku w przypadku gdyby majątek spółki nie zaspokoił roszczeń wierzycieli?

Odpowiedź:

W przypadku gdy został powołany zarząd (spółka nie była w organizacji) i była Pani jedynie udziałowcem w spółce, a nie równocześnie członkiem zarządu to egzekucja komornicza nie może być prowadzona z Pani prywatnego majątku nawet w przypadku gdyby okazało się, że sama egzekucja okazała się wobec spółki bezskuteczna w zgodzie z Art. 299 § 1 kodeksu spółek handlowych „Jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania.”, również wtedy, gdy nie został dochowany termin zgłoszenia wniosku o upadłość spółki przewidziany w Art. 21 ust 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. o prawie upadłościowym i naprawczym.

Jednakże wyjątek mogą tutaj stanowić dwa odosobnione przypadki w których taka odpowiedzialność może rzeczywiście obejmować i Panią. W przypadku gdyby wyrządziła Pani szkodę spółce to odpowiada Pani w zgodzie z treścią Art. 292 k.s.h.„Kto, biorąc udział w tworzeniu spółki, wbrew przepisom prawa z winy swojej wyrządził spółce szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.”. Tego typu działanie może stanowić m.in. wniesienie do spółki aportu posiadającego wady fizyczne i/lub prawne które wyrządziło szkodę spółce. Może to nastąpić m.in. poprzez zawyżenie wartości aportu w umowie spółki w stosunku do jego rzeczywistej wartości zbywczej, a gdzie dodatkowo obowiązek zachowania się w przypadku zaistnienia tego typu sytuacji reguluje Art. 175. § 1 k.s.h.

Również za tego typu działanie zostanie uznane zbywanie udziałów, w całości lub w ich części, bez ich pokrycia wobec spółki, tj. Art. 186. § 1. k.s.h. „W przypadku zbycia udziału lub jego części nabywca odpowiada wobec spółki solidarnie ze zbywcą za niespełnione świadczenia należne spółce ze zbytego udziału lub zbytej części udziału. Przepis ten stosuje się również do zbycia ułamkowej części udziału.”.

Ponadto należy zwrócić dodatkowo uwagę na fakt, że również za zachowanie omówione w Art. 292 k.s.h może zostać uznane błędne wypłacanie zysków przez wspólników z tytułu posiadanych udziałów w spółce, gdzie ustawodawca przewidział kryteria dotyczące ich prawidłowego rozliczania w Art. 192 k.s.h. „Kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.”.